روز مـــرگـــم در آخــریـن نـفـسم ...





فـــقط یــک چــیـز بــه او خــواهــم گــفـت : 





اونـــــــطوری نـــه !




اینـــطوری میـــرَن .....

به گمانم باز کلاغی را در باغ کشته باشند 

چشم های مترسک خیس است!!

اما...

حاصل عشق مترسک به کلاغ...

مرگ مزرعه بود...!

بی پناهی یعنــــــــــــــــــــــــــــــــــــی

زیر آوار کسی بمانی کـــــــــــــــــــــــه

قرار بود تکیه گاهت باشـــــــــــــــــــــد

خدایــــــــــــــــــــــا

تنها نذار

دلـــــــــــی رو که هیچکس دردش رو نمیفهمه...

باور کن "من" تنها ترین ضمیردنیاست،

و "او" خوشبخت ترین ضمیر دنیاست،

چون "تو" را دارد.

به دلم افتاده بود

که امشب حتما خوابش را می بینم

امـــــــــــــــــــا...

تا صبح به شوق دیدنش خوابم نبرد

می گویند شاد بنویس...!!

نوشته هایت درد دارند...!!

و من یاد مردی می افتم ، که با ویالونش...!!

گوشه ی خیابون شاد میزد...!!

اما با چشمهای خیس...!

ببین تویی که اشکامو پاک نمیکنی

عمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرا

بذارم وقتی میخندی کنــــــارم باشی

درد یعــــنی...

سر آدم به همان سنگی بخورد ...

که روزی به سینه میزد..

بغض هایم را به آسمان سپرده ام...

خدا بخیر کند باران امشب را...!!!

                                                     دیگر نمی گویم گشتم نبـــــــــــــــــود

                                                                       نگرد نیست!

                                                                  بگذار صادقانه بگویم

                                                               گشتیم! اتفاقا بــــــود!

                                                                  فقط مال ما نبود...

                                                           شما بگردید ! لابد مال شماست...

     ایــــن روز هآ          

همه ادعــــآ دارن طعم خیــــــآنت رو چشیدن..!!

همه ادعــــآ دآرن که بـــــــــدی رو به چشم دیدن..!!

همه ادعــــآ دآرن که تنهایی رو چشیدن..!!

پس کــــــی ایــن دنیـــــآ رو به گنــــــــــــد کشید..؟؟!!

گاهی آدم 

دلش می خواد یکی رو با انگشتش نشون بده

و بگه

این بی معرفت 

دنیای منه...

اشتباه از من بود!

پر رنگ نوشته بودمت.

به سختی پاک می شوی ولی پاکت می کنم.

                                                        اینجا زمین است.

                                              رسم آدم هایش عجیب است!

                                                      اینجا گم که میشوی

                                   به جای اینکه دنبالت بگردند فراموشت می کنند...

باد آورده را باد می برد،

قبول!

تویی که با پا های خودت آمده بودی چرا ؟

                     سلامتی رفیقی که از پشت خنجر خورد اما برگشت

و گفت:بیخیال رفیق ، فهمیدم نشناختی

هی غریبه...

اونی که الان مال شماست...

هلاک من بود...

در حدم نبود...

پاسش دادم به تو...

مبارکت باشه...

قول بده،

حداقل

"او" را ، مثل "من"

دوست نداشته باشی......

گاهی...

دلم برای زمانی که

نمیشناختمت تنگ می شود...

نامرد ها...

"چند بغض "؟ به یک گلو...!؟

نیا باران!

عاشقانه اش نکن

منو او ما نشدیم...

کاش...

پرده میدانست...

تا پنجره باز است فرصت رقصیدن دارد...